Tinatamad akong magsulat. Kaya eto na lang muna ang mga litrato ng aking limang araw sa Lahore, Pakistan.
Ang ecumenical centre kung saan kami tumira, nag-workshop, nag-bible study at kumain ng masasarap na Pakistani … food.
Ang Lahore Museum na isa sa pinakamalaki at pinakamatanda sa buong mundo. In fairness naman eh talagang malaki sya at matatanda na ang makikita dun. Including the guard.
Ang rickshaw na syang mode of transpo sa kanila. Bukod sa laksa-laksang motorbikes.
Isa sa mga mosque. Halos 99% ng kanilang populasyon eh Muslim. Kaya nagpaka-butch ako.
Hindi ko kilala ang unggoy na ito. Entertainer sya sa kalye. Nagandahan siguro sa akin kaya tumalon sa bintana ng van.
Eto ang aming sinakyan nang minsang gumala kami. Ayoko sanang sumakay for an obvious reason.
Marami pang nangyari at marami pa akong nakita. Iba't iba ang mga balitang lumalabas about Pakistan at most of them give a scary impression of the place. This trip made me look at the country and its people in a different light.
Also, I'll never look at a Pakistani guy the same way again. Wagi! (Sorry walang picture kasi baka bigla akong ma-bembang kapag bigla ko na lang silang piniktyuran)